Χαιρετισμός του Δημάρχου Περιστερίου Ανδρέα Παχατουρίδη

Επιτρέψτε μου, να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στην Περιφέρεια Αττικής και ιδιαίτερα στους πολιτικούς προϊσταμένους της για την πραγματοποίηση της σημερινής ημερίδας και να σας καλωσορίσω στο Περιστέρι, στην μεγαλύτερη πόλη της Δυτικής Αθήνας.

Το θέμα της ημερίδας «Η Δυτική Αθήνα : Οικονομική Κρίση – Ανεργία – Αλληλεγγύη» δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο επίκαιρο αυτή την περίοδο που διανύουμε και μάλιστα σήμερα, στην διεθνή ημέρα για την Ανθρώπινη Αλληλεγγύη.
Γιατί πράγματι, η Δυτική Αθήνα είναι αυτή που βιώνει περισσότερο από κάθε άλλον την ανεργία και τα άλλα συμπτώματα της οικονομικής κρίσης, όπως είναι η μείωση του κύκλου εργασιών και το κλείσιμο των επιχειρήσεων, η αύξηση των αναξιοπαθούντων και των αστέγων, η έλλειψη τροφής για τους ανήμπορους και ειδικά για τα παιδιά και ασφαλώς η απάλειψη κάθε ελπίδας για βελτίωση συνθηκών της γενικότερης οικονομικής κατάστασης.

Η κοινωνία της Δυτικής Αθήνας υποφέρει και μάλιστα υποφέρει σε μεγαλύτερο βαθμό από τις περισσότερες περιοχές της χώρας μας.

Όμως αυτή η ίδια κοινωνία, η κοινωνία της Δυτικής Αθήνας, έχει αποδείξει και αποδεικνύει καθημερινά, ότι η έννοια της αλληλεγγύης είναι βαθιά χαραγμένη στο μέταλλό της !

Και δεν αναφέρομαι απλά και μόνον στις διάφορες δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα που έχουμε αναλάβει όλοι ανεξαιρέτως οι δήμοι της περιοχής μας, αλλά πρωτίστως αναφέρομαι στην διάθεση αλληλεγγύης, που επιδεικνύουν καθημερινά με την εν γένει συμπεριφορά τους οι συμπολίτες και συνδημότες μας στην συντριπτική τους πλειοψηφία.

Για εμάς που ζούμε στην Δυτική Αθήνα, ο όρος «αλληλεγγύη» δεν είναι λέξη κενή περιεχομένου, αλλά συνιστά μια έννοια που έχει αποτυπωθεί στον γενετικό μας κώδικα.   Στο DNA μας.

Πιστεύω ακράδαντα, ότι χρεοκοπημένος δεν είναι αυτός που δεν έχει χρήματα, αλλά είναι αυτός που δεν έχει ανθρωπιά και αυτός που δεν έχει οράματα!

Αλλά και πάλι, δεν αρκεί να έχουμε μόνον οράματα, πρέπει και να μπορούμε να τα μετουσιώνουμε με αποτελεσματικότητα σε πράξη.

Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι αντίστοιχο με το διαχρονικό επιχειρείν: τα οράματα συνιστούν τις επιχειρηματικές ιδέες και το αρχικό κεφάλαιο, αλλά χρειάζεται παράλληλα σκληρή δουλειά και συμπόρευση με τον παλμό της κοινωνίας για την ουσιαστική και επιτυχημένη πραγμάτωσή τους.

Οι προτάσεις και τα προγράμματα για την ανάπτυξη που προβλήθηκαν και εφαρμόστηκαν μέχρι τώρα, οδήγησαν κυριολεκτικά σε αδιέξοδο και στην πλέον οδυνηρή κρίση της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Πολλές ήταν οι αιτίες γι' αυτή την στρέβλωση, γι' αυτόν τον οικονομικό στραγγαλισμό, από τον οποίο υποφέρουν λίγο ως πολύ όλες οι ευρωπαϊκές κοινωνίες με προεξάρχουσα την δική μας. 

Δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε εξαντλητικά αυτές τις αιτίες.

Όμως, είναι αδήριτη ανάγκη, να εξετάσουμε με την δέουσα προσοχή τον αντίλογο, που οι εκάστοτε εξουσίες προσπαθούσαν να καταπιέσουν.

Είναι ανάγκη, να δεχθούμε και να κρίνουμε την αντιλογία στις όποιες κατεστημένες αρχές και αξίες,

Είναι ανάγκη να ακούσουμε τα οράματα και τις σκέψεις όλων των μερών της κοινωνίας μας, όσο αιρετικές και αν μας φαίνονται.

Αλλάζουν καθημερινά οι τρόποι θεώρησης των αξιών, αλλάζουν οι νοοτροπίες από τα κάτω προς τα πάνω και όποιοι δεν συνειδητοποιούν τις αλλαγές που επέρχονται καθημερινά, θα έχουν την τύχη των αποβλήτων.

Η ανάπτυξη είναι ζητούμενο και θεμελιώδης στόχος, αλλά όχι ο αποκλειστικός αυτοσκοπός της κοινωνίας μας!

Προαπαιτούνται τα οράματα και οι ιδέες, που θα εξειδικεύσουν τις μορφές και την ποιότητα της ανάπτυξης που επιθυμούμε.

Χωρίς αυτά τα οράματα, χωρίς αυτές τις ιδέες, είναι σίγουρο ότι θα διαγράψουμε και πάλι μια στρεβλή πορεία, χωρίς πραγματικές προοπτικές, χωρίς πραγματική ελπίδα για το μέλλον.

Εύχομαι πλήρη επιτυχία στις εργασίες της ημερίδας και κυρίως να καταφέρουμε, να αφουγκραστούμε την αντιλογία και την αιρετικότητα.

Που ξέρετε; μπορεί να μας προσφέρουν λύσεις!